Xin chào

Xin chào (hoi),

Ik zit op dit moment heerlijk ontspannen in een koffiezaakje (daar zijn er hier heel veel van) een was van plan nog even te blijven, dus ik dacht, perfect moment om jullie weer even op de hoogte te brengen. Ik weet dat ik zoals gewoonlijk weer erg weinig schrijf, maar zie dat maar als een goed teken, want ik weet gewoon niet wanneer ik er tijd voor moet maken. Ik heb altijd wel iets te doen.

Laat ik maar beginnen met m'n stage. M'n baas is inmiddels weer terug in Vietnam, dus ik heb nu eindelijk wat meer duidelijkheid over wat er van mij verwacht wordt. Het komt erop neer dat ik 4 maanden lang artikelen moet gaan schrijven. Niet geweldig, maar een goede oefening, want schrijven is niet mijn sterkste punt. Om een of andere reden raak ik er altijd gestresste van haha. Maar ik heb het nog steeds naar mijn zin, dus ik mag niet klagen.

Ik ben inmiddels ook al weer heel wat Vietnamese/Aziatische ervaringen rijker. Zo ben ik vorige week, tijdens onze lunchpauze, naar een karaokebar geweest met mijn collega's. Een van de meisjes op kantoor ging met zwangerschapsverlof dus tijd voor een feestje. Nou, geweldig was dat. Je gaat met z'n allen in een grote kamer zitten en zingt gewoon om de beurt een liedje. (Ondertussen vloeit het bier rijkelijk.) Na lang gezocht te heen naar een Engelstalig liedje, moest ik me er natuurlijk ook aan wagen. De computer geeft iedereen punten en, met mijn beste impressie van John Lennon kreeg ik het nog voor elkaar om te winnen ook. Ik heb nog nooit zo slecht geklonken volgens mij, maar ach, ik heb toch mooi 20.000 dong ($0.90) gewonnen!

Nu ik hier een maand ben raak ik eindelijk gewend aan het verkeer. Ik kan nu eindelijk redelijk ontspannen de straat oversteken, ook in de spits wanneer er gemakkelijk 10 scooters naast elkaar op de weg rijden en nog een stuk of 2 op de stoep. Ook achterop de scooter zitten, wordt steeds makkelijker. Inmiddels hoef ik me niet meer stevig vast te houden aan de scooter en kan ik net als de gemiddelde Vietnamees een (redelijk) ontspannen ritje maken. Alleen toen het laatst regende en het meisje waar ik bij achterop zat zei dat ik maar gewoon voorover gebogen moest gaan zitten met m'n hoofd onder haar poncho ging me dat toch nog net iets te ver.

Twee weken geleden ben ik samen met een ander Nederlands meisje naar de Mekong Delta geweest. Dat was leuk en gezellig, maar de tour viel toch een beetje tegen. Er hebben wel een paar leuke dingen gezien, maar de meeste stops zijn bedoeld om je toeristische prullen te laten kopen. Ook de tropische stormen terwijl er op een boot zaten, hielpen niet mee. Hoe dan ook, we hebben wel een paar leuke mensen ontmoet en het weekend gezellig doorgebracht met 2 Israëliërs, een Fin en een Brit. Ik heb ook een aantal leuke foto's kunnen maken en ik beloof dat ik die dit werken nog online zal zetten.

Dinsdag ben ik jarig, dus moet ik maar eens gaan bedenken hoe ik dat wil vieren. Ik heb net een Lonely Planet gekocht (een gekopieerde voor 4 Euro) en ben nu aan het kijken of ik een leuk tripje kan maken. Tante Eef, als je nog suggesties hebt hoor ik het graag!

Morgen ga ik zwemmen met een groep Vietnamezen. Dat is inmiddels een gewoonte geworden en altijd gezellig. Ook ga ik deze week een poging wagen om aan m'n huiswerk voor school in Nederland te beginnen. Ik hoef me dus niet te vervelen.

Oh ja, ik heb er ook een mooie bijnaam bij. Op mijn werk hebben een aantal mensen besloten dat mijn naam te lastig is en ben ik omgedoopt tot Nokia... Weer eens wat anders hè?

Zo, nu zijn jullie dus weer op de hoogte. Zoals ik al zei, foto's komen er snel aan.

Tot de volgende keer!

Liefs,
Lonneke